حضرت الیاس (ع) قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت کرد و با بت‌پرستی آن‌ها مبارزه کرد. این داستان در سوره صافات، آیات 123 تا 132 آمده است.
حضرت الیاس (ع) یکی از پیامبران بزرگ الهی بود که برای هدایت قوم خود و مبارزه با بت‌پرستی مبعوث شد. داستان زندگی و مبارزات او در سوره صافات، آیات ۱۲۳ تا ۱۳۲ آمده است.
دعوت به توحید
حضرت الیاس (ع) قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت کرد و از آن‌ها خواست که از بت‌پرستی دست بردارند. او به آن‌ها یادآوری کرد که خداوند خالق همه چیز است و باید تنها او را بپرستند. در سوره صافات، آیات ۱۲۴ تا ۱۲۶ آمده است:
“إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ” (صافات: ۱۲۴) “أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ” (صافات: ۱۲۵) “اللَّهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ” (صافات: ۱۲۶)
مخالفت قوم
با وجود دعوت‌های مکرر حضرت الیاس (ع)، بیشتر مردم قوم او به بت‌پرستی ادامه دادند و از پذیرش دعوت او سر باز زدند. آن‌ها به جای پرستش خدای یکتا، به پرستش بعل، یکی از بت‌های معروف آن زمان، مشغول بودند. حضرت الیاس (ع) با شجاعت و ایمان به خداوند، به مبارزه با این بت‌پرستی پرداخت و مردم را به سوی توحید دعوت کرد.
عذاب الهی
به دلیل نافرمانی و بت‌پرستی قوم الیاس (ع)، خداوند آن‌ها را به عذاب سختی گرفتار کرد. تنها کسانی که به دعوت حضرت الیاس (ع) ایمان آوردند و از بت‌پرستی دست برداشتند، از این عذاب نجات یافتند. در سوره صافات، آیات ۱۲۷ تا ۱۳۲ آمده است:
“فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ” (صافات: ۱۲۷) “إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ” (صافات: ۱۲۸) “وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ” (صافات: ۱۲۹) “سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ” (صافات: ۱۳۰) “إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ” (صافات: ۱۳۱) “إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ” (صافات: ۱۳۲)
نتیجه‌گیری
داستان حضرت الیاس (ع) نمونه‌ای از دعوت پیامبران الهی به توحید و مبارزه با بت‌پرستی است. این داستان نشان می‌دهد که نافرمانی و بت‌پرستی در نهایت به عذاب الهی منجر می‌شود و تنها راه نجات، ایمان به خداوند و پیروی از دستورات اوست. حضرت الیاس (ع) با شجاعت و ایمان خود توانست مردم را به سوی توحید دعوت کند و با بت‌پرستی مبارزه نماید. این داستان به ما یادآوری می‌کند که ایمان به خداوند و پیروی از دستورات او تنها راه نجات و رستگاری است.