داستان حضرت زکریا (ع) و یحیی (ع): و مبارزه با شرک

حضرت زکریا (ع) و یحیی (ع) نیز با بت‌پرستی مبارزه کردند و مردم را به سوی توحید دعوت نمودند. این داستان در سوره مریم، آیات 2 تا 15 آمده است.

حضرت زکریا (ع) و حضرت یحیی (ع) دو پیامبر بزرگ الهی بودند که برای هدایت مردم و مبارزه با بت‌پرستی مبعوث شدند. داستان زندگی و مبارزات آن‌ها در قرآن کریم به تفصیل آمده است، به ویژه در سوره مریم، آیات ۲ تا ۱۵.

دعای حضرت زکریا (ع) برای فرزند

حضرت زکریا (ع) که در سن پیری بود و همسرش نیز نازا بود، از خداوند درخواست فرزندی کرد که وارث او و ادامه‌دهنده راه نبوت باشد. او با خلوص نیت و ایمان به خداوند دعا کرد و خداوند نیز دعای او را پذیرفت. در سوره مریم، آیات ۲ تا ۶ آمده است:

“ذِكْرُ رَحْمَتِ رَبِّكَ عَبْدَهُ زَكَرِيَّا” (مریم: ۲) “إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِيًّا” (مریم: ۳) “قَالَ رَبِّ إِنِّي وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّي وَاشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَيْبًا وَلَمْ أَكُن بِدُعَائِكَ رَبِّ شَقِيًّا” (مریم: ۴) “وَإِنِّي خِفْتُ الْمَوَالِيَ مِن وَرَائِي وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا” (مریم: ۵) “يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا” (مریم: ۶)

بشارت به تولد حضرت یحیی (ع)

خداوند به حضرت زکریا (ع) بشارت داد که او صاحب فرزندی به نام یحیی خواهد شد که پیامبری بزرگ و مورد رضایت خداوند خواهد بود. این بشارت در حالی به حضرت زکریا (ع) داده شد که او و همسرش در سن پیری بودند. در سوره مریم، آیات ۷ تا ۹ آمده است:

“يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا” (مریم: ۷) “قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَكَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَقَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا” (مریم: ۸) “قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا” (مریم: ۹)

تولد حضرت یحیی (ع) و نبوت او

حضرت یحیی (ع) به دنیا آمد و از همان کودکی به نبوت رسید. او به زهد و تقوا معروف بود و مردم را به پرستش خدای یکتا دعوت می‌کرد. حضرت یحیی (ع) با شجاعت و ایمان خود با بت‌پرستی و فساد مبارزه کرد و مردم را به سوی توحید هدایت نمود. در سوره مریم، آیات ۱۲ تا ۱۵ آمده است:

“يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا” (مریم: ۱۲) “وَحَنَانًا مِّن لَّدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا” (مریم: ۱۳) “وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُن جَبَّارًا عَصِيًّا” (مریم: ۱۴) “وَسَلَامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَيَوْمَ يَمُوتُ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا” (مریم: ۱۵)

نتیجه‌گیری

داستان حضرت زکریا (ع) و حضرت یحیی (ع) نمونه‌ای از ایمان و توکل به خداوند و مبارزه با بت‌پرستی و فساد است. این داستان نشان می‌دهد که خداوند دعای بندگان خود را می‌شنود و به آن‌ها پاسخ می‌دهد، حتی اگر شرایط ظاهری ناممکن به نظر برسد. حضرت یحیی (ع) با زهد و تقوای خود توانست مردم را به سوی توحید هدایت کند و با فساد و بت‌پرستی مبارزه نماید. این داستان به ما یادآوری می‌کند که ایمان به خداوند و پیروی از دستورات او تنها راه نجات و رستگاری است.