حضرت صالح (ع) قوم ثمود را به پرستش خدای یکتا دعوت کرد و با بتپرستی آنها مبارزه کرد. این داستان در سوره هود، آیات 61 تا 68 آمده است.
حضرت صالح (ع) یکی از پیامبران بزرگ الهی بود که برای هدایت قوم ثمود مبعوث شد. قوم ثمود در سرزمین حجر، بین مکه و شام، زندگی میکردند و به بتپرستی و فساد مشغول بودند. حضرت صالح (ع) آنها را به پرستش خدای یکتا دعوت کرد و از آنها خواست که از بتپرستی دست بردارند و به راه راست بازگردند.
دعوت به توحید
حضرت صالح (ع) به قوم ثمود گفت که خداوند آنها را از پس قوم عاد جانشین کرده و به آنها نعمتهای فراوانی داده است. او از آنها خواست که از خداوند طلب آمرزش کنند و به سوی او بازگردند. در سوره هود، آیه ۶۱ آمده است:
“وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ هُوَ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُّجِيبٌ” (هود: ۶۱)
معجزه شتر
قوم ثمود از حضرت صالح (ع) خواستند که معجزهای برای اثبات نبوت خود نشان دهد. حضرت صالح (ع) به امر الهی شتری سرخموی و ماده به نام “ناقه صالح” را از دل کوه بیرون آورد و به قوم خود گفت که این شتر نشانهای از سوی خداوند است و باید حرمت آن را نگه دارند. او به آنها هشدار داد که نباید به این شتر آسیبی برسانند و باید به نوبت از آبشخور استفاده کنند.
مخالفت قوم ثمود
با وجود معجزه شتر، بیشتر مردم ثمود به دعوت حضرت صالح (ع) پاسخ ندادند و به فساد و بتپرستی ادامه دادند. نه نفر از بزرگان قوم تصمیم گرفتند که شتر را بکشند و سرانجام آن را پی کردند. در سوره هود، آیه ۶۵ آمده است:
“فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا يَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن كُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ” (هود: ۶۵)
عذاب الهی
پس از کشتن شتر، حضرت صالح (ع) به قوم ثمود هشدار داد که عذاب الهی در راه است. سه روز بعد، صیحهای آسمانی قوم ثمود را فرا گرفت و همه آنها به جز حضرت صالح (ع) و پیروانش به هلاکت رسیدند. در سوره هود، آیات ۶۷ و ۶۸ آمده است:
“وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ” (هود: ۶۷)
نتیجهگیری
داستان حضرت صالح (ع) و قوم ثمود نمونهای از دعوت پیامبران الهی به توحید و مبارزه با فساد است. این داستان نشان میدهد که نافرمانی و فساد در نهایت به عذاب الهی منجر میشود و تنها راه نجات، ایمان به خداوند و پیروی از دستورات اوست. حضرت صالح (ع) با معجزه شتر به قوم خود نشان داد که پیامبر خداست، اما بیشتر مردم به او ایمان نیاوردند و به عذاب الهی گرفتار شدند.