حضرت لقمان (ع) به فرزندش نصیحتهای توحیدی کرد و او را از شرک برحذر داشت. این داستان در سوره لقمان، آیات 12 تا 19 آمده است.
داستان حضرت لقمان (ع) یکی از داستانهای آموزنده و عبرتآموز در قرآن کریم است که در سوره لقمان، آیات 12 تا 19 به تفصیل بیان شده است. این داستان به نصیحتهای حکیمانه حضرت لقمان (ع) به فرزندش و دعوت او به یکتاپرستی میپردازد.
حکمت و شکرگزاری
خداوند به حضرت لقمان (ع) حکمت و فهم دینی عطا کرد و به او گفت که شکر خدا را به جا آورد. حضرت لقمان (ع) نیز به فرزندش توصیه میکند که شکرگزار خداوند باشد و از نعمتهای او بهرهمند شود. او به فرزندش میگوید که شکرگزاری به نفع خود انسان است و ناسپاسی به خداوند ضرری نمیرساند.
نصیحتهای توحیدی
حضرت لقمان (ع) به فرزندش نصیحتهای بسیاری میکند که مهمترین آنها دعوت به یکتاپرستی و پرهیز از شرک است. او به فرزندش میگوید که شرک ظلم بزرگی است و نباید هیچ چیزی را با خداوند شریک قرار دهد. این نصیحتها نشاندهنده اهمیت توحید و یکتاپرستی در زندگی انسان است.
احترام به والدین
یکی دیگر از نصیحتهای حضرت لقمان (ع) به فرزندش، احترام به والدین است. او به فرزندش میگوید که با والدین خود به نیکی رفتار کند و حتی اگر آنها مشرک باشند، باز هم باید به آنها احترام بگذارد. البته در صورتی که والدین او را به شرک دعوت کنند، نباید از آنها پیروی کند.
اهمیت اعمال نیک
حضرت لقمان (ع) به فرزندش میگوید که هر عمل نیکی، حتی اگر به اندازه دانه خردلی باشد، خداوند آن را میبیند و پاداش میدهد. او به فرزندش توصیه میکند که از ظلم و ستم دوری کند و همواره اعمال نیک انجام دهد.
نماز و صبر
حضرت لقمان (ع) به فرزندش توصیه میکند که نماز را به پا دارد و در برابر مشکلات صبر پیشه کند. او به فرزندش میگوید که نماز ستون دین است و صبر در برابر مشکلات، انسان را به خداوند نزدیکتر میکند.
تواضع و فروتنی
حضرت لقمان (ع) به فرزندش میگوید که در رفتار و گفتار خود تواضع و فروتنی داشته باشد و از تکبر و خودبینی دوری کند. او به فرزندش توصیه میکند که با مردم به نرمی و مهربانی رفتار کند و صدای خود را بلند نکند، زیرا صدای بلند ناپسند است.
نتیجهگیری
داستان حضرت لقمان (ع) یکی از نمونههای برجسته از حکمت و نصیحتهای آموزنده است. او با شجاعت و هوشمندی توانست فرزندش را به سوی یکتاپرستی هدایت کند و از شرک و گمراهی بازدارد. این داستان به ما میآموزد که در راه حق و حقیقت باید استوار و پایدار باشیم و از هیچ تهدیدی نترسیم.
این داستان به ما یادآوری میکند که ایمان به خداوند و عمل به نصیحتهای حکیمانه میتواند ما را از هرگونه تهدید و خطری محافظت کند و ما را به سوی سعادت و رستگاری هدایت کند.